1. حمل‌ونقل هوایی

مزایا:

سرعت بسیار بالا (۱–۳ روز کاری) – مناسب کالاهای فوری و ارزشمند.

امنیت عالی و کنترل‌های سخت‌گیرانه.

پوشش جهانی فرودگاه‌ها، امکان پیگیری آنلاین محموله.

کاهش هزینه‌های انبارداری و خسارت کالا.

معایب:

هزینه بالا، محدودیت حجم/وزن محموله.

وابستگی به برنامه پروازها و شرایط جوی.

محدودیت نوع کالا (مواد خطرناک، دمای خاص).

آمار:

کمتر از ۱٪ حجم تجارت جهانی ولی ۳۵٪ ارزش دلاری آن (~۶ تریلیون دلار).

مسیرهای کلیدی:

چین–ایران: سریع، مناسب کالاهای ارزشمند.

چین–دبی–ایران: دبی به‌عنوان هاب لجستیکی و پخش منطقه‌ای.

2. حمل‌ونقل دریایی

مزایا:

مقرون‌به‌صرفه برای بار حجیم و سنگین.

ظرفیت بالا (هزاران کانتینر در هر سفر).

مناسب تجارت عمده‌فروشی و کالاهای فوق‌سنگین.

محدودیت کمتر بر نوع کالا و خدمات متنوع (FCL, LCL, Bulk).

معایب:

زمان‌بر (۱۵–۴۵ روز)، وابسته به شرایط آب‌وهوایی.

فرآیند گمرکی پیچیده‌تر و خطر سرقت/آسیب بالاتر.

نوسانات هزینه حمل و بندری.

روش‌ها:

حمل مستقیم (ریسک کمتر).

کراس استافینگ/ترانشیپ (مسیر میانی، هزینه کمتر، ریسک بیشتر).

3. ترخیص کالا

هوایی: سریع‌تر؛ نیاز به AWB، فاکتور، گواهی مبدأ، Packing List و مجوزهای خاص.

دریایی: زمان‌برتر؛ نیاز به B/L، اسناد کامل، گواهی بازرسی، پرداخت حقوق ورودی و عوارض بندری.

4. جایگاه دبی در تجارت

موقعیت استراتژیک در تقاطع سه قاره.

زیرساخت بنادر و فرودگاه‌های پیشرفته (جبل‌علی، DXB، DWC).

قوانین تجارت و گمرک ساده، مناطق آزاد.

حجم بالای ترانزیت به آفریقا، اروپا، خاورمیانه.